Max

Max is ongeveer 6 a 7 jaar oud , maar heeft nu al meer meegemaakt dan een hond ooit zou mogen. Zijn vacht zit vol klitten en vervilting — een teken van verwaarlozing en eenzaamheid.

Na het overlijden van zijn eigenaar werd Max opgesloten in een kleine, donkere ruimte zonder zonlicht. Niemand die hem knuffelde, met hem wandelde of gewoon “ik zie je” zei. Alleen, verward, vergeten.

Toch is hij er nog. Zijn ogen vertellen een verhaal van verdriet, maar ook van hoop. Met liefde, geduld en verzorging kan Max opnieuw leren wat het betekent om hond te zijn — om te spelen, te rennen, en vooral: om lief te hebben en geliefd te worden.

Gun Max een kans op een warm thuis. Een plek waar hij niet langer moet overleven, maar eindelijk mag léven.